Leendert Schijveschuurder werd geboren in Amsterdam op 2 december 1917 als zoon van Joseph Schijveschuurder en Judith van der Woude. Hij werd gefusilleerd op 6 maart 1941. Hij was daarmee de eerste (Joodse) Nederlander die door de Duitsers terechtgesteld werd. De eerste (Joodse) inwoner van Nederland die de doodstraf kreeg was Ernst Cahn op 3 maart 1941, een Duits-Joodse vluchteling.
Leendert was perser van beroep en lid van de Communistische Partij. Op 11 oktober 1939 trouwde hij met Elisabeth Moscoviter en zij kregen een zoon, Joseph. Het gezin woonde op de Blasiusstraat 132-1 (foto).
Op 4 of 5 maart 1941, daags na de Februaristaking, werd hij in Amsterdam opgepakt bij het opplakken van oproepen om op 6 maart weer te staken. Er volgde een snel schijnproces, Leendert kreeg de doodstraf en dit werd niet bekend gemaakt tot nadat hij geëxecuteerd was op 6 maart.
Zijn vrouw en zoon gingen op de Hofmeystraat 19-2 wonen, bij de ouders van Elisabeth.
Elisabeth werd op 2 juli 1943 in Sobibor vermoord, zoon Joseph, die rond 1940 geboren werd, overleefde de oorlog en ging nadat zijn moeder was opgepakt in onderduik in Friesland. Na de oorlog werd hij opgenomen in het gezin van Theo en Trudel van Reemst – de Vries.
bron:
wikipedia,
maxvandam.info,
joodsmonument.nl
aanvulling: Bianca Stigter, Atlas van een bezette stad. Amsterdam 1940 – 1945 (Amsterdam 2019) 457, 458
Illustratie:
© joodsamsterdam.nl
laatst bijgewerkt:
3 november 2019