Kamp Vught

Kamp Vught, door de Duitsers Kamp Herzogenbusch genoemd, was een bijzonder kamp. Het was het enige concentratiekamp van de SS buiten Duitsland, andere kampen hadden een andere status. Vught stond onder direct commando van de SS in Berlijn. Het kamp werd in 1942 gebouwd omdat de doorgangskampen Amersfoort en Westerbork de grote hoeveelheid gevangenen niet konden verwerken. Op 13 januari 1943 arriveerden de eerste gevangenen, uit het doorgangskamp Amersfoort (foto rechts).
Vught was verdeeld in twee kampen, het ene was het JDL, het JudenDurchgangsLager, het andere deel het Schutzhaftlager waar mensen in werden opgesloten als preventieve hechtenis. Dit waren vooral Nederlandse en Belgische politieke gevangen.

31.000 mensen hebben in Vught opgesloten gezeten. Daaronder waren 12.000 Joden. Zeker 749 kinderen, mannen en vrouwen vonden in het kamp de dood door honger, ziekte en mishandeling en de doodstraf, wat bij 329 mensen werd uitgevoerd op de fusillade plaats.

 

Kindertransport
Vanuit Vught zijn op 6 en 7 juni 1943 1269 Joodse kinderen via Westerbork naar met name Sobibor gedeporteerd waar ze vrijwel direct na aankomst vermoord zijn. Deze transporten staan bekend als de kindertransporten. Op 6 juni worden de kinderen van 0 – 3 met hun moeders op transport gezet, de dag erna de kinderen tot 16 jaar met hun vader of moeder…
Helga Deen schreef erover in haar dagboek: “Transport. Het is teveel. Ik ben kapot en morgen weer. Maar ik wil, wil, want als mijn geluk en wil sterft, sterf ik ook. Dit is om nooit meer te vergeten.”
Vught had voor de Duitsers ook een economische betekenis. Vliegtuigen werden er gesloopt en gerecycled en Philips had er werkplaatsen. De directie van Philips heeft ervoor kunnen zorgen dat de leefomstandigheden verbeterden, maar de deportatie van Joden naar de kampen in het oosten heeft Philips niet kunnen voorkomen. De Philips-barak heeft in Vught van februari 1943 tot juni 1944 bestaan.