In het Zarkenplantsoen in Monnickendam worden elk jaar de mensen herdacht die in de Tweede Wereldoorlog zijn omgekomen. Mannen, vrouwen en kinderen die met Monnickendam waren verboden. De jongste was drie (Sonja Cohen), de oudste zeventig jaar (Saartje Leuw). Hoe is dit monument in het voormalige stadhuis van Monnickendam tot stand gekomen?
In 1954 vormde zich een comité om een eenvoudig gedenkteken ter nagedachtenis van de in de Tweede Wereldoorlog omgekomen Monnickendammers. Het initiatief voor dit monument kwam van een Joodse overlevende van de oorlog, Manu Leuw. Manu had bij de familie Boonstoppel in Overleek ondergedoken gezeten en zo de oorlog overleefd. Manu drong er bij de ex-illegaliteit op aan om ook in Monnickendam een monument op te richten. Om het monument financieel mogelijk te maken werd er in de eerste week van 1954 een huis-aan-huis collecte gehouden.
Vervolgens werd de beeldhouwster R. Rueter uitgenodigd om het beeld te maken en zij kwam op 1 maart 1955 met een voorstel. Er zou een gedenkplaats in de hal van het stadhuis op het Noordeinde 5 komen. Het monument zou echter niet meer klaar zijn voor de 10-jarige herdenking.
Het voorstel voor het monument werd op 8 juni 1955 goedgekeurd door het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Op 5 juli 1955 was het monument klaar en op 11 juli werd het overgedragen aan het stadsbestuur.
Dat vond plaats in het Doelenplantsoen aan de Zarken en vanaf 1955 is dit het monument waar Monnickendam de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog herdenkt.
bron:
Vereniging Oud-Monnickendam, jaarboek 2015, 56 – 63
laatst bijgewerkt:
25 september 2019