Hijman Levie Granaat (24 november 1850 – 5 juli 1935), richtte op 23 november 1880 de firma H. L. Granaat, metaal en ijzerwarenhandel op. Dit bedrijf stond in de voormalige Jodenbuurt. In 1897 was het adres Oostersekade 3, in het begin van de twintigste eeuw vestigde men zich op de Oudeschans 15. In 1911 namen twee van zijn zoons, Louis en Samuel, het bedrijf over en in 1919 kon het bedrijf uitbreiden naar Oudeschans 11. In 1941 werden Louis en Samuel uit de zaak gezet door de bezetter en er werd een Verwalter aangesteld.
Hijman was gehuwd met Keetje Tafelkruijer (Amsterdam, 24 november 1850 – Amsterdam, 15 mei 1911) en zij kregen negen kinderen:
Carolina (Amsterdam, 22 september 1876 – Theresienstadt, 24 september 1944),
Marcus (Amsterdam, 15 maart 1880 – Amsterdam, 8 december 1937),
Louis (Amsterdam, 22 juni 1882 – Amsterdam, 30 september 1962),
Simon (Amsterdam, 14 april 1884)
Jacob (Amsterdam, 4 maart 1886 – Sobibor, 2 juli 1943),
Samuel (Amsterdam, 6 november 1888 – Sobibor, 20 maart 1943),
Cato (Amsterdam, 31 maart 1890 – Hoorn, 23 juni 1981),
Willem (Amsterdam, 28 mei 1892 – Sobibor, 21 mei 1943),
Elias (Amsterdam, 30 oktober 1893 – Monowitz, 15 november 1942).
Zoon Samuel overleefde de oorlog niet. Hij werd met zijn vrouw Marianne Granaat a Cohen (Amsterdam, 10 september 1896) en jongste dochter Carla Simone (Amsterdam, 18 september 1928) op 20 maart 1943 in Sobibor vermoord, twee andere dochters, Hetty Mathilde (Amsterdam, 4 november 1921) en Renee Jacoba (Amsterdam, 23 februari 1925) werden in Auschwitz op 30 november 1943 vermoord. Eén kind van Samuel overleefde de oorlog.
Zoon Louis zette na de oorlog het bedrijf voort en liet daarvoor eerst veel koper en messing opduiken dat hij en zijn broer vlak voor de inval door de Duitsers in het water van de Oude Schans hadden laten zakken.
Dit koper en messing vormde het benodigde kapitaal voor de doorstart van het bedrijf. Louis zette het bedrijf voort tot 1952, toen werd hij zeventig jaar oud. Zijn zoon had geen zin in het bedrijf en het bedrijf werd overgenomen door dhr. Kuyken en een aantal jaren later door T. J. van Lissum. De naam bleef echter dezelfde.
Inmiddels werken de kleinkinderen van dhr. Van Lissum in dit bedrijf, dat in 2007 op deze plek sloot in verband met een verbouwing, die gepland was tot 2009. De verkoop ging echter gedurende kortere perioden door. Bij de verbouwing en het opnieuw onderheien van het gebouw bleef de karakteristieke gevel behouden. De verbouwing duurde langer dan gepland.
Het bijzondere van de firma Granaat was altijd het zeer grote assortiment, waardoor velen hun weg naar dit bedrijf vonden. Men ging er zelden met “dat hebben we niet” weer weg.
Na verbouwing is de firma Granaat niet teruggekeerd op dit adres en het pand heeft een woonbestemming gekregen.
bron:
www.maxvandam.info, lemma Hijman Levie Granaat (geraadpleegd 21 juli 2015)
www.joodsmonument.nl, lemma Samuel Granaat (geraadpleegd 21 juli 2015)
Oostersekade, Advertentie. “Centraal blad voor Israëlieten in Nederland”. Amsterdam, 01-10-1897, p. 3. Geraadpleegd op Delpher op 10-08-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=MMKB19:000565031:mpeg21:p00003
Oudeschans 15, Marchand-Vereeniging.. “Nieuw Israelietisch weekblad”. Amsterdam, 17-03-1911, p. 2. Geraadpleegd op Delpher op 10-08-2021, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010872723:mpeg21:p002
Illustratie:
foto © joodsamsterdam.nl
advertentie: Algemeen Handelsblad, 24 juni 1918.
gepubliceerd:
20 juli 2015
Laatst bijgewerkt:
10 augustus 2021