Moet de familie Davids wel op een site over Joods Amsterdam? Ze waren Rotterdamse Joden.Heintje en Louis Davids hebben een groot deel van hun leven in Amsterdam gewoond en de grote successen hadden ze in Amsterdam. De eerste Nederlandse speelfilm “De Jantjes”, waarin Heintje Davids schitterde, werd ook grotendeels in Amsterdam gedraaid. Verder kwamen Heintje en Louis Davids veel in “De Kroon” op het Rembrandtsplein. Dat was tussen de Eerste en Tweede Wereldoorlog een zeer populair café.
Rika trouwde met een Brit en na een tijdje trad Louis minder op met zijn zus Heintje omdat ze beide een andere richting binnen de kleinkunst ingaan.
Rond 1913 trad Louis Davids, samen met Margareth Whitefoot, veel op in het Floratheater aan de Amstelstraat te Amsterdam. Deze samenwerking wa succesvol en zorgde voor vele beroemde liedjes, zoals “Wordt nooit verliefd“.
De samenwerking met Whitefoot (artiestennaam Morris) duurde tot 1922. De carrière van Davids bleef goed gaan. Hij werd directeur van het Casino Variété in Rotterdam. Dit deed hij zeer succesvol maar na een aantal jaren ging hij weer naar Amsterdam, waar hij in de Vossiusstraat ging wonen. Zijn moeder, Heintje, Hakkie en Rika kwamen op de Utrechtsestraat 39 wonen.
In 1927 werd in Amsterdam Jean Louis Pisuisse vermoord en Louis Davids gold daarna als de absolute top van de Nederlandse revue. In de daarop volgende 12 jaar bleef het voorspoedig gaan met Louis Davids totdat hij op 1 juli 1939 in de Emmakliniek op de Emmastraat in Amsterdam aan een hartaanval overleed, mede veroorzaakt door zijn astma. Zijn gezondheid was al jaren matig.
Hij werd 55 jaar en werd gecremeerd op Driehuis-Westerveld. Louis Davids had overigens wel een vooruitziende blik. In het voorjaar van 1939 maakte hij de grap: “als ik opsta is het eerste wat ik doe, uit het raam kijken om te zien of ik al in het buitenland woon“.
Louis was geen makkelijk mens. Sylvain Poons, artiest, zei over hem: “Hij was eigenlijk een ongelooflijk egocentrisch mens. Misschien was hij ook wel onzeker, maar hij liet het ons nooit merken. Hij was niet prettig in de omgang. Hij had ook haast geen vrienden. Ze hebben hem natuurlijk niet zonder reden verheerlijkt. Hij stierf nadat hij tien jaar ernstig ziek was geweest. Hij stierf eigenlijk op het toppunt van zijn roem. Hij had een populariteit die bijna geen grenzen kende. Dat kwam vooral door de schitterende liedjes die Jacques van Tol voor hem had geschreven die die Louis Davids vele jaren achteloos en zonder schaamte als de zijne claimde.”
Over Louis Davids hier een filmpje.
bron:
stadsarchief Rotterdam.
gepubliceerd:
25 april 2016
laatst bijgewerkt:
29 februari 2024