Siegfried Baruch werd op 17 februari 1905 in Göttingen geboren uit een Nederlandse vader, Adolf Abraham Baruch (Bellingwolde, 9 april 1875 – Sobibor, 14 mei 1943), en een Duitse moeder, Bertha Jacobsohn (Südheim, 18 mei 1871 – Sobibor, 14 mei 1943). Hij werd politicus, journalist en schrijver en het grootste deel van zijn leven woonde hij in Nederland. Siegfried was gehuwd met H. C. (Mimi) Ponstijn.
Het gezin
Vader Abraham Baruch trouwde in 1901 met Bertha. 1902 gingen ze samen met hun eerstgeboren kind Johanna naar Göttingen. Abraham Baruch had daar een slachterij, deze was, net zoals hun woonhuis, vanaf 1913 op de Düstere Straße 10/11 in de binnenstad van Göttingen gevestigd. In de zaak hielpen in later jaren zijn vrouw Bertha en de kinderen mee. In 1927 droeg Abraham officieel de zaak over aan zijn oudste zoon Siegfried en in 1932 aan zijn dochter Martha over.
Op 5 mei 1933, de dag van de laatste verkiezing voor de Rijksdag, werden de ruiten van de slagerij ingeslagen, net zoals bij de meeste Joodse zaken in Göttingen. Abraham Baruch, die de Nederlandse nationaliteit had, schreef toen naar het Nederlandse Consulaat. Het Consulaat verzocht de politie in Göttingen om stelling te nemen in deze zaak. In de brief werd aangevoerd dat de gebeurtenis terug te voeren zou zijn op de politieke richting van de familie Baruch. Abraham Baruch was communist en zijn zoon Kurt had een leidende rol binnen de Kommunistische Partei Deutschlands. Nadat er eind maart een tweede aanslag op de zaak volgde ging er een schrijven van het Nederlandse consulaat naar de regeringspresident met de eis om de zaak te beveiligen.
Friedl
Friedl studeerde economie in Göttingen en in Hamburg. In 1923 raakte hij politiek geëngageerd en werd lid van de Kommunistische Partei Deutschlands. Deze partij kwam in de problemen toen Hitler de macht overnam en Friedl werd gearresteerd wegens “poging tot hoogverraad”. Hij werd veroordeeld tot 2 jaar gevangenisstraf.
Na zijn straf werd hij als buitenlander – hij had immers een Nederlandse vader – in april 1933 de grens overgezet en kwam in Nederland terecht. In Nederland werd Friedl lid van de Communistische Partij Holland. Hij werd daarin actief en bemoeide zich in deze partij met het bijstaan van Duitse politieke vluchtelingen.
in 1943 werd hij ondergronds bestuurslid van de partijleiding van de CPN en stelde de partijprogramma’s samen. Na de oorlog kreeg hij van 1949 tot 1953 samen met Fred Schoonenberg als hoofdredacteurs de leiding bij De Waarheid, de partijkrant van de Communistische Partij van Nederland. In het begin van de zestiger jaren kwam er een verandering binnen de oriëntering van de CPN. Deze partij ging zich meer richten op het communisme in China en plaats van het communisme in de Sovjet-Unie. Friedl was het daar niet mee eens en bekritiseerde dit beleid. Daarop werd hij geroyeerd. Toch bleef hij werkzaam voor het communisme, van 1968 tot 1977 was hij redacteur van het maandblad Communistische Notities en was hoofdredacteur van het maandelijkse blad van de Vereniging Nederland-USSR.
Baruch overleed in Bergen (NH) op 3 november 1995.
bron:
www.dutchjewry.org, lemma Siegfried Baruch (geraadpleegd 21 september 2016)
www.wikipedia.nl, lemma Friedl Baruch
Blokker, Jan, Vreselijk geloof, vreselijke kameraden in De Volkskrant, 28 mei 2004
familie Baruch op http://www.sobibor.de/de/biographien/446-2/ (geraadpleegd 6 november 2016)
illustratie
“REDT HET LEVEN VAN TORGLER EN THAELMANN!”. “De tribune : soc. dem. weekblad“. Amsterdam, 11-04-1933. Geraadpleegd op Delpher op 21-09-2016, http://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:010464314:mpeg21:a0104
herdenkingssteen op http://www.sobibor.de/de/biographien/446-2/
laatst bijgewerkt:
23 september 2019